Subway เย เย เย ( ขอมีเอคโค่ส่งเสริมความเด่นหน่อยนะคะ) อย่างที่ทราบดีกันว่าซับเวเป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่งของชาวนิวยอคเกอร์ เพราะการใช้รถที่นี่ นอกจากจะต้องเบรคบ่อย ไปไม่ทันใจในระยะทางใกล้ๆแล้ว สิ่งที่ทำให้คนจำนวนมาก ที่แม้จะมีตังค์เยอะมาก ยังคงเลือกใช้ซับเวนั้น เพราะที่จอดรถค่ะ ที่จอดรถใน NYC ราคาแพงมาก คิดเป็นชั่วโมง และชั่วโมงนึงประมาณ 30 เหรียญคิดดูว่าถ้าจอด 5 ชั่วโมง ก็เสียไปแล้ววันละ 150 เหรียญ ต้องมีเงินพอสมควร และจำเป็นเลยล่ะค่ะ คนที่นี่ถึงจะยอมใช้รถกัน แล้วพอมาเทียบกับซับเว บัตร Metro ซึ่งมีให้เลือกทั้งแบบ จ่ายรายเที่ยว Unlimited 7 days pass และ 30 days pass ราคาก็จะเป็น 30 และ 112 เหรียญตามลำดับค่ะ โดยเราเลือกเติมเงินเพื่อ Refill Add value หรือ Add Time ก็ได้ตามใจผู้บริโภคเลยจ้าา
แต่ว่าาา แม้ซับเวจะสะดวก สบาย หายห่วง แต่ไม่ใช่ทุกขบวนจะเป็นแบบที่เราคิด เพราะคนส่วนมากมักจะมโนว่าซับเวนิวยอคเป็นแบบนี้...
แต่ความจริงคือ.....
55555 เงิบอ่ะดิ (อุ๊ย กลับสู่โหมดสุภาพสตรีต่อ) แล้วนอกจากนี้ อาจจะมี Homeless (อย่าไม่กังวลเข้าไม่เข้ามาชาร์จคุณหรอกค่ะ) หรือมีกลิ่นอ้วก หรืออาจมีเศษอ้วกตามพื้น น้ำนอง ขวดเหล้า คนขี้เม้าธ์ ลุงหลับ และที่แย่ที่สุดคือ กลิ่นเต่า โดยเฉพาะสาย 7 สายที่เป็นเส้นทางกลับบ้านของชุมชนชาวละติน เม็กซิกัน เพียงแค่ประตูซับเวเปิดเท่านั้น คุณพระ!!! คุณจะผงะ ถอยหลัง เชิดหน้าขึ้น เพราะกลิ่นมันอึบมากกก ถ้าใครยังจินตนาการกลิ่นไม่ออก บอกให้ว่ากลิ่นเหมือนขี้หมูเลย (จริงมากกๆๆๆ มีเพื่อนยืนยันหลายคนนะคะ) แต่พออยู่ไปสักเดือนก็จะชินค่ะ ชิวๆ โน๊ะ
พอซื้อบัตรแล้วก็สไลด์ผ่านตรงประตูขึ้นบันได ลงบันไดได้เลย แต่ แอ๊ะๆๆๆ อย่าลืมเด็ดขาดว่าคนช้าชิดขวา คนที่เค้าเร่งรีบจะเดินต่อไปเรื่อยๆเค้าจะเดินทางซ้านกันนะคะ พอขึ้นซับเวมา ถ้าเป็นวันจันทร์ตอนเช้า จะเป็นวัน น ร ก มากก เพราะคนจะเบียดเสียดด ความเครยีดจากการกลับมาทำงานอีกครั้งจะพุ่ง อะดรินนาลินจะหลั่ง และกลิ่นจะแรงกว่าเก่าอี๊กกก ถ้าคุณไปเบียดเค้ามาก ไปกระแทกหรือทำอะไรห่ามๆ นอกจากจะโดนด่าแล้ว อาจจะมีเรื่องกันก็ได้ และถึงแม้ว่าเราชาวไทยใจกล้าดั่งมหาสมุทร แต่พอเจอกล้ามใหญ่ใส่เสื้อกุด ก็ยอมเป็นตุ๊ดไปก่อนเถอะค่ะ *_*
ส่วนใครที่เป็นห่วงเรื่องอ้วนนน ( สาวๆทุกคนโปรดฟัง) การอ้วนนั้น อาจเป็นเพราะการกินเบอร์เกอร์ทุกมื้อ กินไอศกรีมบ่อย หรือช็อคโกแลต ของหวาน แต่นิวยอคจะไม่เหมือนเมืองอื่นตรงที่ ของกินมีให้เลือกเยอะมากค่ะ สำหรับคนไทยยิ่งเข้าทาง เพราะอาหารเอเชียนั้นเยอะและไม่แพงอย่างที่ใครๆพูดมา แถมอร่อยด้วย โดยเฉพาะอาหารญี่ปุ่น อิอิ ประกอบกับการวิ่งขึ้นลงซับเว เบียดคนจีน แย่งกันซื้อของเซลล์ เดินเร็วๆข้ามถนน ความอ้วนนั้นก็ไม่ค่อยจะได้แอ้มชั้นหรอกนะ โถ่วว ( ป่าว ความจริงคืออ้วนอยู่แล้ว T_T)
อันนี้เป็นร้านชาวไทยค่ะ ร้านนี้มีทั้งอาหารตามสั่ง และชาบูแบบน้ำแจ่วฮ้อน อร่อยมากก อยู่ตรงสถานี Elmhurst สาย R ขึ้นจากทางออก South เดินตรง ร้านจะอยู่ทางขวามือค่ะ
ส่วนอันนี้ขวัญใจวัยรุ่นไก่ทอด Bon Chon สาขาไทม์สแควร์ ไปยากนิดนึง แต่อร่อยกว่าที่ไทยอีกนะจะบอก โดยเฉพาะเฟรนฟราย ที่ชุบกับเกร็ดขนมปังก่อนทอด ทวีความกรอบ แบบกัดแล้วเสียงดัง กรึ๊กก แกร๊กกก
เรื่องต่อไปคือ การอยู่บ้านที่นิวยอคค่ะ บ้านต้องแยกขยะเสมอ เพราะถ้าขยะปนกัน เช่น เอากระดาษปนกับพลาสติก งานจะงอก เพราะเทศบาลจะมาตรวจ แล้วเจอใบสั่งเก็บค่าปรับ ราคานั้น หึ หึ เป็นร้อยเหรียญเลยนะคะ ถ้าไม่อยากเสียตัง เสียเวลาแยกขยะสักนิด ชีวิตมีตังใช้น้าค้าาาา
อ่านมาตั้งนาน มีแต่เรื่องอะไรอะ สาระไปปร๊าาาา เราชาวนิวยอคเกอร์ Work hard Play Hard ได้ปร๊าาาา แน่นอน วลีนี้ เป็นวลีประจำใจของนิวยอคเกอร์เขาเลยค่ะ เพราะกลุ่มคนเหล่านี้ มีค่าใช้จ่ายเยอะมากก ไม่ว่าค่าบ้าน ค่าเดินทาง ค่าปรับ 555 ค่าช้อปปิ้ง T_T ค่านู้นนี่นั่น ลำพังงานเดียวไม่พอยาไส้ เขาจึงทำงานกัน 2-3 Jobs กันเลย บางคนนั้นทำานถึง 20 ชั่วโมงต่อวัน เพื่อเงินที่เพิ่มขึ้น เช่น ที่ร้านเรา หนุ่มชาวละติน จะทำงานปิดร้านถึง 4 ทุ่มครึ่ง แล้วมาเตรียมของ สั่งผัก สั่งน้ำสลัดตั้งแต่ตี 3 ได้นอนเพียงแค่ 3-4 ชั่วโมงก็ยอมเพื่อ Overtime ดังนั้นเวลาที่เขามีงานเลี้ยงฉลองอะไรก็ตาม นางจะใส่ไม่ยั้ง นางจะสนุกสุดเหวี่ยง นางจะเมาปลิ้นลิ้นจุกปาก เลยล่ะค่าาา
ภาพวัน Mermaid day วันที่เดินขบวนแต่งตัวเป็นนางเงือก แต่ปรากฎว่าคนเดินขบวนจัดใหญ่จัดเต็มกว่าเงือกในขบวนอีกจ้าา
ลุงคนนี้โชว์เหนือด้วยการเอากล้ามปูมามัดเป็นมงกุฎ
ส่วนหาดที่เขาเดินขบวนกันนี้คือ Coney Island ค่ะ หาดนี้ดังที่สุดใน NYC เพราะมาไม่ยากนั่งสุดสาย F Q N แต่จริงๆแล้วสวยสู้หาดบ้านเราไม่ได้เลย แถมน้ำยังเย็นเฉียบ ส่วนมากมาอาบแดดกัน ( แล้วเราจะอาบไปทำไมคะแดด มาครีม Whitening มาค่อนชีวิตเพื๊ออออ)
สรุปมาเดินร้อนๆ ไม่ลงน้ำ เพื๊อออออ
ถ่ายรูปสวยๆค่ะ อิ๊ อิ๊ แต่ใครจะรู้ว่าเป้าประสงค์แท้จริงในการมาบีชนั้น คื๊อออ ผู้ชายแซ่บมากก ในตัวเมืองหามิได้แบบนี้ 55555 แต่ละคนแซ่บจริง หันซ้ายหันขวา อุ๊ย ขาเปลี้ยรู้สึกเพลียแดดขึ้นมาดื้อๆ อะฮิ อะฮิ
และเกร็ดสุดท้ายในวันนี้คือ การดูหนังในนิวยอค เห้ย Topic ธรรมดาไปปร้ะ ป่าวเลยจริง จริ๊งงง เพราะตอนแรกเรามโนว่า เห้ยย โรงหนังในนิวยอค มันต้องแหล่มอ่ะ มันต้องใหญ่เว่อวังอลังการ มันต้องสวยแบบหลุยส์สุดๆ ผ้าม่านนี่นำเข้าจากอินเดีย เบาะแบบ Made in USA และยิ่งพอซื้อตั๋วดูหนัง ราคาครั้งละ 15 เหรียญ คิดเป็นเงินไทยก็ดูครั้งละ 500 บาท โห มันต้องจี๊ดแน่อ่ะ แต่ความจริง ..
ประมาณนี้เลยค่ะ ที่นั่งก็ธรรมดา ตกแต่งธรรมดา โรงเล็กกว่าบ้านเรา จอเล็กกว่าด้วยค่ะ ร้องไห้ แป๊บบบ เป็นโรงหนังที่เข้าไปนั่งจับจองที่กันเอง เอาซาลาเปาไปกินก็ได้ เคยเห็นคนยกถาดพิซซ่ไปนั่งกิน แหม ถ้าขนาดนี้ ไม่นั่งยกเข่า ก๊งเหล้าเลยล่ะพี่ เอ้า เห้ยย ขวามือมีคนถือขวดเบียร์มาว่ะ TT_TT โอเค โรงหนังกลางไทม์สแควร์ อนิจจัง กลางแปลงสุดๆ เท่านั้นยังไม่พอ ด้วยความที่โรงหนังที่ไทยนั้น ซื้อบัตรเที่ยวเดียว ดูได้เรื่องเดียว แต่ที่นี่เหนือชั้น ถ้าคุณเก๋าพอ เช็คตารางหนังมาจ้าา เค้าตรวจบัตรแค่ขาเข้า ทางเข้าเท่านั้น โรงในนั้นเป็นของคุณ จะดูกี่เรื่อง เข้าไปเลย มันไม่มีใครเช็ค ดังนั้น ถ้าคุณใจกล้าพอ ดูไปเลย 4 เรื่อง เอาให้คุ้ม ฮึบบบ เฮ้!!!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น